سلام عزیز دلم جان دلم بهداد جونم
هر چی بگم بازم کمه که من چه قدر دوست دارم
تو این پست میخوام از پیشرفت هات بگم :
اول اینکه دیگه منو و مامانی و بابایی رو شناختی و فقط به ما میخندی ! وبا ما حرف میزنی البته به زبون خودت !!! دیگه تنها نمیمونی و فورا سرو صدا راه میندازی !دنبل کسی میگردی که باهاش حرف بزنی که آبجی همیشه در خدمته که با داداش بهدادش حرف بزنه و همش قربون صدقش بره
یاد گرفتی گه یه کوچولو غلت بزنی که کار خطرناکیه ! آخه پریروز یه لحظه ازت غافل شدیم که دیدیم ای داد بیداد آقا داداش ما دمر شده و دهنش چسبیده زمین و فس فس میکنه!
از آهنگای غم ناک خوشت نمیاد ! صبح شهرام شکوهی باز کرده بودم که بعد دو سه دقیقه شروع کردی گریه کردن! امادرعوض آهنگای شاد مخصوصا حله ۱و خونه ی مادر بزرگه رو خعلی دوس داری!
بعد واکسن دو ماهگیت فقط شیر خشک میخوری ! اونم باید موقع شر خوردن کسی برات بخوه یا باهات حرف بزنه!
از وسایل بازیت بگم یه بع بعی داری که دوسش داری جغجغه رو هم تازه یاد گرفتی دست نگه داری !دستات رو تازه شناختی و هی بهشون زل میزنی و بهشون یه چیزایی میگی که فقط خودت میدونی چی میگی!!!! از عکسای کارتونی که رو لحافته خوشت میاد و هی سعی میکنی ببری تو دهنت که چند دفعه هین کارت کم مونده حالت رو بهم بزنه
خلاصه ووروجکی شده برا خودت
این عکس رو من خعلی دوس دارم آخه اولین عکس مشترک منو توإ!
